Yazılarıma ara vereli 5 ay olmuş.
Gördüklerimi, yaşadıklarımı unutacağım diye ödüm kopuyor.
HAYAT HIZLI AKIYOR.
Haziran ayında çıktığım 40 günlük aralıksız turdan sonra, eylül sonu gittiğim mini balkanlar yazılacaklar listemde.
Artık hiç bir şeye önem vermiyorum. Basit yaşıyorum. Hani derler ya gidenler değişiyor, değişiliyor gerçekten.
Bazen okulu dahi bırakasım geliyor ama sonra sona bu kadar yaklaşmışken ölürsem üniversite mezunu olmadan gitmeyeyim diyorum.
Çok mantıklıyım biliyorum:)
Gezenleri deli gibi kıskanıyorum. Gezip kitap yazanları daha çok kıskanıyorum.
Sadece yolda olmak, okumak ve yazmak istiyorum.
Simple, free, endless.


Its been 5 months since i wrote.
Im freaking, what if i forget those times.
TIME IS CRAZY.
After the 40days tour in June, mini-Balkans experiences are also on my list.
I don't give a shit to anything. Living simple. Like being said; those who leave, changes. So true!
Sometimes i even think about dropping out the university. Then i find myself thinking like "what if i die, ill be under-graduated" as if my diploma would work on the otherside :D
I know im so wise:)
Im so jealous of travelers, more for those, who are traveling and writing.
I just want to be on the road, read and write.
Einfach, frei, endlos.


Es ist schon 5 Monaten seit ich reise.
Ich habe Angst von meine Reisen zu vergessen.
DIE ZEIT IST VERRÜCKT.
40 Tagen Tour im Juni und klein-Balkans Erfahrungen sind auch an meiner Liste.
Alles ist mir scheißegal. Einfach Leben. Wie gesagt, "die Menschen, dass die abreisen, sich ändern."
Ganz genau!
Manchmal denke ich an Verlassen meiner Universität. Dann finde ich mich denken als "was würde ich ohne Diplom auf die andere Seite machen".
Ich weiss, dass ich sehr weise bin.:)
Ich bin sehr eifersüchtig auf die Reisender, mehr auf denen, die reisen und schreiben.
Ich wünsche nur den Weg, Lesen und Schreiben.
Basit, özgür, sonsuz.

Bu da böyle bir yazımdı.